Διαχρονικά προβλήματα στον αγροτικό τομέα της χώρας μας, όπως ο πολυτεμαχισμένος και μικρός κλήρος, η μη ανταγωνιστική και χαμηλή τιμή των προϊόντων στο χωράφι σε σχέση με αυτές άλλων χωρών, η μη παραγωγή ποιοτικών και πιστοποιημένων προϊόντων, ο αργός ρυθμός εκσυγχρονισμού των μεθόδων καλλιέργειας κ.α., όπως επίσης το ενδιαφέρον των ανθρώπων να εντάξουν στην διατροφή τους προϊόντα υγιεινά και απολύτως φυσικά που είχαν εξαφανιστεί ή δεν ήταν γνωστή η δράση και αξία τους, δημιούργησαν μια τάση εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων με σκοπό την παραγωγή εναλλακτικών προϊόντων.
Εναλλακτικές καλλιέργειες
Ειδικά στην εποχή που ζούμε με την επιστροφή του εργατικού και επιχειρηματικού δυναμικού της χώρας στον πρωτογενή τομέα, και δεδομένου ότι η ζήτηση τέτοιων προϊόντων είναι πολύ αυξημένη, δικαιολογείται πλήρως ο χαρακτηρισμός τους ως εναλλακτικών. Σπουδαίο ρόλο για την χώρα μας παίζουν οι εξαιρετικές εδαφοκλιματικές συνθήκες και η πλούσια φυσική χλωρίδα που αποτελεί σύμμαχο για μια τέτοια απασχόληση.

Τσαπουρνιά

Τσαπουρνιά ή Prunus spinosa

Το δέντρο ανήκει στην οικογένεια των Ροδανθών (Rosaceae) και το βρίσκουμε στις άκριες των μονοπατιών και στα δάση. Βρίσκεται σε όλη την Ευρώπη και έχει μεγάλη εξάπλωση στην Ασία, και την Αφρική.
Είναι στενός συγγενής με τη δαμασκηνιά, και πολλές φορές συγχέεται.
H λατινική ονομασία για την άγρια δαμασκηνιά ήταν (Prunus insititia)αλλά στα περισσότερα μέρη της Ευρώπης είναι γνωστή ως Blackthorn.
Είναι ένας φυλλοβόλος μεγάλος θάμνος ή μικρό δέντρο που φτάνει έως και τα 5 μέτρα σε ύψος, με σκούρο φλοιό και πυκνά αγκαθωτά κλαδιά. Τα φρούτα του που ονομάζονται “τσάπουρνα”, μοιάζουν με τα δαμάσκηνα αλλά είναι μικρότερα και στρογγυλά. Έχουν κι’αυτά μωβ-μπλε χρώμα, αλλά ωριμάζουν αργότερα το φθινόπωρο. Η συγκομιδή τους γίνεται μετά τα πρώτα κρύα. Τα αγριοδαμάσκηνα συλλέγονται όταν πέσει ο πρώτος πάγος, όπου τότε, μαλακώνουν και παίρνουν γλυκύτερη γεύση. Οι άγουροι καρποί είναι πολύ ξινοί και στυφοί. Το δέντρο ανθίζει στις αρχές της άνοιξης, τα λουλούδια του είναι μικρά με πέντε πέταλα και ελαφρώς κρεμ, είναι ερμαφρόδιτα και η επικονίαση γίνεται από τα έντομα..
Περισσότερα

Kρανιά

Πηγή: Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Αν και γνωστή από την αρχαία Ελλάδα, μόλις τα τελευταία χρόνια αρχίζει να κερδίζει μια θέση μεταξύ των πολλά υποσχόμενων καλλιεργειών, εντασσόμενη και σε χρηματοδοτικά προγράμματα του υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης.
Ο λόγος για την κρανιά, ένα αυτόχθονο, μακρόβιο δέντρο, προσαρμοσμένο στις κλιματικές και εδαφικές συνθήκες της χώρας μας, που θεωρείται ιδανικό για ορεινές και ημιορεινές περιοχές.
Η κρανιά, καθώς πρόκειται για δέντρο δασικό που αυτοφύεται σε πολλές περιοχές της χώρας μας, ουδέποτε καλλιεργήθηκε σε εμπορική κλίμακα κατά το παρελθόν. Όμως, ο καρπός της, το κράνο, διαθέτει εξαιρετικά ισχυρές αντιοξειδωτικές ικανότητες, καθώς περιέχει βιταμίνες C και Ε, καροτινοειδή και φαινολικές ενώσεις. Οι ιδιότητες αυτές έχουν φέρει σταδιακά τα κράνα στο προσκήνιο των εναλλακτικών καλλιεργειών, με τη ζήτηση από τις οργανωμένες ευρωπαϊκές αγορές να αυξάνεται χρόνο με τον χρόνο.Περισσότερα

Ροδιά

Πηγή: Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η ροδιά (Punica granatum L.) θεωρείται το παλαιότερο καλλιεργούμενο καρποφόρο δένδρο, κατάγεται από την Περσία και η καλλιέργεια της εμφανίζεται στην Ελλάδα από τα αρχαία χρόνια.
Παρόλα αυτά η συστηματική καλλιέργεια της ροδιάς στην Ελλάδα βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα, αλλά τα τελευταία χρόνια πολλοί παραγωγοί έχουν προβεί σε νέες φυτεύσεις δέντρων ροδιάς κυρίως της ποικιλίας wonderful.
Καλλιεργείται κυρίως σε εύκρατες περιοχές, τόσο σε χαμηλό όσο και σε υψηλό υψόμετρο ενώ η δυνατότητα επέκτασης της καλλιέργειας σε ξηρές περιοχές με εδάφη υψηλής αλατότητας, είναι πολύ μεγάλη καθώς δεν απαιτεί ιδιαίτερες εδαφικές συνθήκες. Σα πολύ υγρά εδάφη θεωρούνται ακατάλληλα.
Είναι σχετικά ανθεκτική στο ψύχος αλλά πρέπει να αποφεύγεται η φύτευση σε παγετόπληκτες περιοχές καθώς δεν ανέχεται θερμοκρασίες μικρότερες από -10ο C. Η υψηλή θερμοκρασία του καλοκαιριού ευνοεί την ωρίμανση των καρπών.Περισσότερα

Δαμασκηνιά

Πηγή: Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η δαμασκηνιά καλλιεργείται ευρέως σε όλη την υφήλιο. Ανήκει στην οικογένεια Rosaceae, στο γένος Prunus,που περιλαμβάνει είδη από Ασία, Ευρώπη και Αμερική. Σα είδη με δενδροκομική σημασία είναι τα εξής: P. domestica, P. salicina, P. cerasifera, P. insititia, P. spinosa, P. alleghaniesa, P. americana κ.α.

Tεχνικές καλλιέργειας – Απαιτήσεις σε κλίμα-έδαφος

Η δαμασκηνιά μπορεί να ευδοκιμήσει επί διαφόρων τύπων εδαφών, αλλά αποδίδει καλύτερα σε βαθιά, ελαφρά, ασβεστώδη και μέσης σύστασης εδάφη, που αποστραγγίζονται καλά. Ανέχεται βαρύτερα εδάφη από τα πιο πολλά πυρηνόκαρπα, εκτός αν έχει ως υποκείμενο τη ροδακινιά.
Θεωρείται ευαίσθητη στους ισχυρούς ανέμους και γι’ αυτό θα πρέπει να αποφεύγονται οι περιοχές εκείνες που είναι εκτεθειμένες σε διαρκείς και σφοδρούς ανέμους. Η δαμασκηνιά προσαρμόζεται εύκολα και ευδοκιμεί ικανοποιητικά σε ευρεία ποικιλία κλιματικών και εδαφικών συνθηκών.
Η ψηλή ατμοσφαιρική υγρασία και οι πολλές βροχοπτώσεις κατά την περίοδο της ανθοφορίας της δαμασκηνιάς την άνοιξη, αποτελούν δυσμενείς παράγοντες για τη καλλιέργειά της, γιατί ευνοούν την ανάπτυξη της μονίλιας. Συνεπώς περιοχές με πολύ υγρή άνοιξη θεωρούνται ακατάλληλες για την καλλιέργεια της δαμασκηνιάς και πρέπει να αποφεύγονται.Περισσότερα

Βατομουριά

Πηγή: Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Βατόμουρο (αγγλ. Blackberry) είναι το βρώσιμο φρούτο που παράγεται από οποιοδήποτε είδος των φυτών του γένους Βάτος (rubus) της οικογενείας των ροδιδών.
Σε εξειδικευμένα βιβλία η γνωστή βατομουριά αναφέρεται ως Βάτος ο θαμνώδης. Περιλαμβάνει πολυάριθμα είδη και υβρίδια, χαμηλών, συνήθως αγκαθωτών θάμνων με ευρεία εξάπλωση σε όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα στις βόρειες περιοχές.
Καλλιεργείται σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες για τον εύγεστο καρπό του που κονσερβοποιείται, αλλά και χρησιμοποιείται για την παρασκευή μαρμελάδας και αρωματικού λικέρ.
Τα είδη αυτά τα συναντούμε σε δασώδεις κυρίως περιοχές, φράκτες, θαμνότοπους, στις όχθες των ρυακιών ακόμα και στις άκρες των δρόμων.
Βγάζουν άφθονες παραφυάδες οι οποίες σχηματίζουν μακρείς και ευλύγιστους τοξοειδείς βλαστούς με ισχυρά αγκάθια.
Έχει βαθυπράσινα σύνθετα φύλλα με 3-5 οδοντωτά φυλλάρια από τα οποία το επάκριο έχει μακρύτερο μίσχο. Τα άνθη έχουν υπόλευκα πέταλα και είναι διατεταγμένα κατά αρειές φόβες.
Οι καρποί του, τα γνωστά άγρια βατόμουρα, είναι χυμώδεις, εύγεστοι και εδώδιμοι, στην αρχή πράσινοι, έπειτα κοκκινόξανθοι και τελικά μαύροι και γιαλιστεροί.
Είναι ανθεκτικά φυτά και αντέχουν στις παγωνιές.

Περισσότερα

Κυδωνιά

Πηγή: Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Πηγή: Πηγή: enet.gr, 28/05/2011

Η κυδωνιά (επιστ. Κυδωνέα η προμήκης, Cydonia oblonga συνώνυμα Cydonia vulgaris Pers. και Pyrus cydonia L.) είναι οπωροφόρο δέντρο της οικογένειας των Ροδοειδών. Η καταγωγή της είναι από την περιοχή του Καυκάσου ή το Ιράν. Ως καλλιεργούμενο φυτό προτιμά τα πηλοαμμώδη εδάφη, όπως επίσης και τα υγρά, αρκεί να στραγγίζονται καλά. Ο πολλαπλασιασμός της γίνεται με μοσχεύματα, παραφυάδες και καταβολάδες. Ζει μέχρι και 50 χρόνια. Είναι δέντρο γνωστό από τα αρχαιότατα χρόνια, αφιερωμένο στην Αφροδίτη. Για το λόγο αυτό ονομάζεται και «Μήλο της Αφροδίτης».
Πρόκειται για δικοτυλήδονο φυλλοβόλο δέντρο, που φτάνει τα 8 μέτρα (με μέσο ύψος τα 3-4 μ.) σε ύψος και είναι συγγενικό με τη μηλιά και με την αχλαδιά. Είναι επιπολαιόριζο και έχει θυσανωτή ρίζα. Ο κορμός και τα κλαδιά του έχουν γκριζόμαυρο χρώμα και είναι λίγο στρεβλωμένα. Έχει μεγάλα, απλά και δερματώδη φύλλα, με πολλές τρίχες και μεγάλα λευκά ή ρόδινα άνθη, τα οποία είναι μονήρη, με πέντε πέταλα. Το μήκος των φύλλων κυμαίνεται από 6 ως 11 εκατοστά. Ο καρπός του, το κυδώνι, έχει χρώμα κίτρινο προς το χρυσό, όταν είναι ώριμο και έχει σχήμα ακανόνιστο (αχλαδιού). Ορισμένα είδη λεπιδόπτερων τρέφονται με κυδώνια.α.