Φύτευση της Παυλώνια για καλλωπιστικό δένδρο

Γενικά

Η Paulownia tomentosa είναι ένα φυλλοβόλο δέντρο του γένους Paulownia, ενδημικό στην κεντρική και δυτική Κίνα, αλλά φυτό εισβολέας στις ΗΠΑ.
Φθάνει σε ύψος τα 10-25 μ., με μεγάλα πεντάνευρα φύλλα σε σχήμα καρδιάς, που το μήκος τους κυμαίνεται από 15-40 εκατοστά, και αναπτύσσονται σε αντικριστά ζεύγη επάνω στο στέλεχος.
Σε νεαρή ηλικία, τα φύλλα σχηματίζουν σπείρες ανά τρία και μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερα από αυτά της πιο ώριμης ηλικίας.
Το χαρακτηριστικό τού μεγάλου μεγέθους σε νεαρή ανάπτυξη, είναι αυτό που αξιοποιείται από τους κηπουρούς: κλαδεύοντας το δέντρο, εξασφαλίζουν ότι θα υπάρχει πλούσια νέα φυλλωσιά κάθε χρόνο, με τεράστια φύλλα που γίνονται μέχρι και 60 εκατοστά σε πλάτος.
Αυτό είναι δημοφιλές στο σύγχρονο ύφος κηπουρικής, που χρησιμοποιεί μεγάλα φυλλώδη και “αρχιτεκτονικά” φυτά.
Στη χώρα μας υπάρχουν πολύ λίγα φυτά, σποραδικά σε κήπους και πάρκα.
Το ύψος του κορμού της φτάνει τα 15 μ.,τα κλωνάρια της είναι απλωτά και η κόμη της έχει σχήμα ομπρέλας.
Τα φύλλα της είναι μεγάλα, αβγόσχημα ή καρδιόσχημα και εκφύονται ύστερα από τα άνθη.
Τα φύλλα και οι νεαροί βλαστοί καλύπτονται από χνούδι.
Τα άνθη της έχουν ρόδινο χρώμα, είναι αρωματικά και εκφύονται στις άκρες των βλαστών κατά ταξιανθίες φόβες.
Ο καρπός είναι αβγόσχημη κάψα και περιέχει καστανόχρωμα στρογγυλά σπέρματα.
Ευδοκιμεί σε πλούσια, βαθιά εδάφη και με κατάλληλο κλάδεμα μπορεί να πάρει τη μορφή μεγάλου θάμνου.
Το κλάδεμα, που γίνεται το χειμώνα, υποβοηθεί την έκφυση καινούριας ζωηρής βλάστησης και φύλλων, με μεγάλες διαστάσεις την άνοιξη.

Βήματα για τη φύτευση

Μετά από την φυλλόρροια έρχεται ο καιρός όταν αρχίζει η φύτευση των δέντρων.
Συνήθως στην Παυλώνια αυτό συμβαίνει τον Νοέμβριο.
Στην πραγματικότητα αυτό μπορεί να πραγματοποιείται όλο το χειμώνα, αρκεί το έδαφος να μην έχει παγώσει, να μην έχει χιόνι και λάσπη.
Αν τα φυντάνια φυλάγονται σε δροσερό και σκοτεινό μέρος, μπορούν να φυτεύονται ως τέλη Μαΐου.

Οι ουσιώδεις απαιτήσεις, που πρέπει να γνωρίζετε πριν να φυτέψετε Παυλώνια είναι:

1- διαπερατό έδαφος
2- ουδέτερα-αλκαλικό έδαφος – pH πάνω από 5,5
3- υπεδαφικά ύδατα σε στάθμη όχι παραπάνω από 1,5 μ.

Τα βήματα:

1. Το Σκάψιμο της τρύπας

Σκάψτε τρύπα με διάμετρο 60 εκ. και βάθος 60-80 εκ.
Τηρήστε αυτή τη διάσταση με σκοπό να εξασφαλίσετε την ανεμπόδιστη ανάπτυξη της νέας Παουλόβνιας.

2. Η Πρσθήκη λιπάσματος

Τοποθετήστε 8-10 κιλά ( αυτό είναι γύρω στα 3 φτυάρια ) χωνεμένη κοπριά, ή 200 γραμμάρια υπερφοσφωρικό λίπασμα. (P2O5) σε συνδυασμό με 100 γραμμάρια σύνθετο λίπασμα άζωτου: φώσφορος: κάλιο – (N:P:K) 15:15:15.
Επαναφέρετε μέρος του σκαμμένου χώματος πίσω στη τρύπα, ώσπου να αποκτήσει βάθος 30-40 εκ. και ανακατέψτε για να αναμειχτεί με το λίπασμα.
Μ’αυτό τον τρόπο εξασφαλίζεται μαλακό και θρεπτικό στρώμα, που θα διευκολύνει την ανάπτυξη των νέων ριζών.

3. Η Φύτευση της Παουλόβνιας

Τοποθετήστε τη ρίζα στη τρύπα. Το κομμένο μέρος του βλαστού πρέπει να βρίσκεται στο επίπεδο του εδάφους ή 2-3 εκ. πάνω απ’αυτό.
Επιχωματώστε με το υπόλοιπο χώμα.

4. Το Πότισμα της Παουλόβνια




Ποτίστε με περίπου 10 λίτρα νερού. Εάν φυτεύετε Παουλόβνια το φθινόπωρο, το πότισμα δεν είναι υποχρεωτικό. Αυτό θα κάνουν οι ερχόμενοι κατά τον χειμώνα και την άνοιξη βροχές και χιόνια.

Τα λουλούδια της Παυλώνιας.

Τα λουλούδια
Τα λουλούδια σχηματίζονται πριν από τα φύλλα, νωρίς την άνοιξη, σε ταξιανθίες μήκους 10-30 εκατοστά. Τα άνθη κάθε ταξιανθίας έχουν σωληνωτό σχήμα με μοβ στεφάνι μήκους 4-6 εκατ., και θυμίζουν τα άνθη του φυτού δακτυλίς.

Ο καρπός

Ο καρπός είναι μια ξερή κάψα σε σχήμα αυγού, μια κάψουλα 3-4 εκατοστών, που περιέχει πολλά μικρά κουκούτσια.

Οι σπόροι
Οι σπόροι, είναι καλυμμένα με χνούδι που μοιάζει με πούπουλα ή φτερά και αυτό βοηθάει στη διασπορά τους από τον άνεμο και το νερό. Τα κουρεμένα δέντρα δεν παράγουν λουλούδια, καθώς αυτά σχηματίζονται μόνο σε ώριμο κλαδί.
Οι απαλοί, ελαφροί σπόροι του χρησιμοποιούνταν συνήθως ως υλικό συσκευασίας από τους Κινέζους εξαγωγείς πορσελάνης, κατά τον 19ο αιώνα, πριν από την ανάπτυξη της συσκευασίας από πολυστερίνη.
Σε κάποιες περιπτώσεις που η συσκευασία είχε διαρροή ή ανοιγόταν, τότε στις χώρες διέλευσης υπήρχε διασπορά των σπόρων κατά μήκος των σιδηροδρομικών γραμμών.
Αυτό, μαζί με τους σπόρους που σκόπιμα απελευθερώνονταν από τα δείγματα για να φυτευτούν ως διακοσμητικό, επέτρεψε στο είδος να γίνει ένα ζιζάνιο δέντρο εισβολής σε περιοχές όπου το κλίμα είναι κατάλληλο για την ανάπτυξή του, ιδίως την Ιαπωνία και τις ανατολικές Ηνωμένες Πολιτείες.