• Αρχική
  • Λίγα λόγια
  • Φυτά
    • Εσωτερικού Χώρου
    • Εξωτερικού Χώρου
    • Οπωροφόρα
    • Λαχανικά
    • Προβλήματα φυτών
  • Χρήσιμα Άρθρα
    • Αρωματικά Φυτά
    • Ειδήσεις – Προτάσεις
    • Εναλλακτικες Καλλιέργειες
    • Λαχανικά
    • Νέες Καλλιέργειες
    • Φροντίδα Φυτών
    • Φυτά
  • Υπηρεσίες
  • Επικοινωνία
  • Αρχική
  • Λίγα λόγια
  • Φυτά
    • Εσωτερικού Χώρου
    • Εξωτερικού Χώρου
    • Οπωροφόρα
    • Λαχανικά
    • Προβλήματα φυτών
  • Χρήσιμα Άρθρα
    • Αρωματικά Φυτά
    • Ειδήσεις – Προτάσεις
    • Εναλλακτικες Καλλιέργειες
    • Λαχανικά
    • Νέες Καλλιέργειες
    • Φροντίδα Φυτών
    • Φυτά
  • Υπηρεσίες
  • Επικοινωνία
  • Αρχική
  • Λίγα λόγια
  • Φυτά
    • Εσωτερικού Χώρου
    • Εξωτερικού Χώρου
    • Οπωροφόρα
    • Λαχανικά
    • Προβλήματα φυτών
  • Χρήσιμα Άρθρα
    • Αρωματικά Φυτά
    • Ειδήσεις – Προτάσεις
    • Εναλλακτικες Καλλιέργειες
    • Λαχανικά
    • Νέες Καλλιέργειες
    • Φροντίδα Φυτών
    • Φυτά
  • Υπηρεσίες
  • Επικοινωνία
  • Αρχική
  • Λίγα λόγια
  • Φυτά
    • Εσωτερικού Χώρου
    • Εξωτερικού Χώρου
    • Οπωροφόρα
    • Λαχανικά
    • Προβλήματα φυτών
  • Χρήσιμα Άρθρα
    • Αρωματικά Φυτά
    • Ειδήσεις – Προτάσεις
    • Εναλλακτικες Καλλιέργειες
    • Λαχανικά
    • Νέες Καλλιέργειες
    • Φροντίδα Φυτών
    • Φυτά
  • Υπηρεσίες
  • Επικοινωνία
Κωνοφόρα δένδρα
Home Portfolio Κωνοφόρα δένδρα
Εξωτερικού ΧώρουΚαλλωπιστικά δένδραΚωνοφόρα δένδρα
July 04
2 Likes

Κωνοφόρα δένδρα

Εις την Αττικήν περιφέρονται έλαφοι, ενώ οι αγριόχοιροι φθάνουν μέχρι των δασών της Λαυρεωτικής!!”. Διαβάζοντας κανείς αυτά νομίζει πως ονειρεύεται. Οι χώρες που έχουν τη μεγαλύτερη δασοκάλυψη στον κόσμο είναι: η Βρετανική Ονδούρα με 90%, η Βρετανική Γουιάνα με 82%, η Κοσταρίκα με 78%, η Ολλανδική Γουιάνα με 75%, η Φιλανδία με 65%, η πρώην Σοβιετική Ένωση με 43%, η Αμερική με 33% κλπ. Σε μερικές χώρες που χαρακτηρίζονται από μεγάλη δασοκάλυψη η παραγωγή παντός είδους δασικών προϊόντων είναι πάρα πολύ μικρή. Ως προς την παραγωγή ξυλείας η πρώτη χώρα στον κόσμο είναι η Σοβιετική Ένωση με 22% της παγκόσμιας παραγωγής, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής με 18% και σε πολύ μεγάλη απόσταση ακολουθεί η Βραζιλία με 6% η Φιλανδία με 2,4% κλπ. Η αξία του ξύλου χρόνο με το χρόνο αυξάνεται στην παγκόσμια αγορά.

Πηγές:
Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Αρωκάρια

Η Αραουκάρια ή Αρωκάρια είναι γένος αειθαλών κωνοφόρων δέντρων της οικογένειας των Αρωκαριοειδών. Υπάρχουν 19 είδη τους γένους που φυτρώνουν στη Νέα Καληδονία (όπου βρίσκονται 13 ενδημικά είδη), στο νησί Νόρφολκ της Ωκεανίας, στην ανατολική Αυστραλία, στη Νέα Γουϊνέα, στην Αργεντινή, στη Χιλή και στη νότια Βραζιλία.

Περιγραφή

Οι Αραουκάριες είναι κυρίως μεγάλα δέντρα με ανοιχτή σπειροειδή κορυφή που φτάνει σε ύψος τα 30-80 μέτρα. Τα οριζόντια κλαδιά είναι σαν σπείρες και καλύπτονται από λεπιδοειδή ή βελονοειδή φύλλα. Σε ορισμένα είδη, τα φύλλα είναι στενά και λογχοειδή και μόλις που καλύπτουν το ένα το άλλο. Σε άλλα πάλι, είναι φαρδιά και επίπεδα. Τα περισσότερα είδη έχουν ξεχωριστά φύλα, αν και σε μεμονωμένες περιπτώσεις συνυπάρχουν και τα δύο φύλα ή αλλάζουν φύλο με τον καιρό. Οι θηλυκοί κώνοι είναι συνήθως ψηλά στο δέντρο, είναι σφαιρικοί και κυμαίνονται σε μέγεθος από 7 έως 25 εκατοστά σε διάμετρο. Περιέχουν 80-200 μεγάλους, εδώδιμους σπόρους, παρόμοιους με τα κουκουνάρια, αλλά μεγαλύτερους. Οι αρσενικοί κώνοι είναι μικρότεροι, μήκους 4-10 εκατοστών και κυλινδρικοί.

Τούγια δυτική

Η Τούγια δυτική (Thuja occidentalis) είναι ένα αειθαλές κωνοφόρο δέντρο, στην οικογένεια Κυππαρισσοειδή, το οποίο καλλιεργείται ευρέως για χρήση ως καλλωπιστικό φυτό γνωστό ως American Arbor Vitae. Η ενδημική ύπαρξη του είναι μια βορειοανατολική κατανομή στη Βόρεια Αμερική.

Θεωρείται το πρώτο φυτό εκείνης της περιοχής που καλλιεργείται στην περιοχή και σε όλη την Ευρώπη.

Κοινά ονόματά της στα αγγλικά είναι: Tree of Life, Yellow Cedar, American Arborvitae, Arbor Vitae, Atlantic White Cedar, Cedrus Lycea, Eastern White Cedar, False White Cedar, Hackmatack, Lebensbaum, Thuia du Canada, Thuja.
Περιγραφή
Είναι αειθαλές δέντρο με κλαδιά που μοιάζουν με πτερωτή άτρακτο και λεπιδωτά φύλλα. Αντίθετα με το στενά σχετιζόμενο είδος, Thuja plicata (Δυτικός Κόκκινος Κέδρος), είναι μόνο ένα μικρό δέντρο. Φθάνοντας σε ύψος 10–20 m (33–66 ft) με διάμετρο κορμού 0,4 m (1,3 ft), κατ’ εξαίρεση τα 30 m (98 ft) σε ύψος και 1,6 m (5,2 ft) σε διάμετρο, το δέντρο είναι συχνά καχεκτικό ή κατάκοιτο. Ο φλοιός είναι φαιοκόκκινος, αυλακωτός και οι φλούδες σε στενές, διαμήκεις λωρίδες. Το φύλλωμα δημιουργείται σε επίπεδες sprays με κλιμακωτά φύλλα 3–5 mm (0,12–0,20 in) σε μήκος. Τα κουκουνάρια είναι λεπτά, κιτρινοπράσινα με ώριμο καφέ χρώμα, 10–15 mm (0,39–0,59 in) σε μήκος και 4–5 mm (0,16–0,20 in) σε πλάτος, με 6-8 επικαλυπτόμενες κλίμακες. Τα κλαδιά μπορεί να πιάσουν ρίζες αν το δέντρο πέσει.

Γκίνκο

Γυμνόσπερμο, πανάρχαιο φυτό το γκίγκο ή και γκίνγκο είναι το μοναδικό επιζόν φυτό της τάξης γκινγκοώδη, οικογένεια γκινγκοΐδες. Κατέχει ξεχωριστή θέση στο εξελικτικό οικογενειακό δέντρο καθώς είναι ο μοναδικός ζωντανός κρίκος ανάμεσα στις φτέρες και τα κωνοφόρα. Η ονομασία προέρχεται από την κινέζικη λέξη Ginkyo που σημαίνει ασημένιο βερύκοκο(gin=ασήμι, kyo=βερύκοκο). Τα πρώτα γκίγκο εμφανίστηκαν πριν από 270 εκατομμύρια χρόνια, στην Πέρμια περίοδο. Κατά τη διάρκεια της μέσης Ιουράσιας περιόδου υπήρξε μια τεράστια αύξηση σε είδη με μέγιστη βιοποικιλότητα στην Κρητιδική περίοδο(144 εκατομμύρια χρόνια πριν) σε περιοχές γνωστές σήμερα ως Ασία, Ευρώπη και Βόρεια Αμερική. Εξαιτίας κατακλυσμιαίων καταστροφών και σταδιακής αλλαγής του κλίματος, το Γκίγκο εξαφανίστηκε από τη Βόρεια Αμερική πριν από 7 εκατομμύρια χρόνια και από την Ευρώπη πριν από 2,5 εκατομμύρια χρόνια. Σήμερα αυτοφύεται κυρίως σε περιοχές της νοτιοδυτικής και ανατολικής Κίνας ,αλλά το συναντάμε και σε ναούς στην Κορέα και την Ιαπωνία επειδή έχει συμβολική σημασία στον Κομφουκισμό. Αν και γυμνόσπερμο, είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό, όμορφο, φυλλοβόλο δέντρο. Το φθινόπωρο τα φύλλα του αλλάζουν χρώμα και από πράσινα γίνονται χρυσαφιά. Φτάνει σε ύψος τα 50 μέτρα και ο κορμός του είναι κυλινδρικός, έχοντας διάμετρο μέχρι και 3 μέτρα.

Κυπαρίσσι Λέιλαντ – Leyland

Το λέϊλαντ (leyland) είναι ένα κωνοφόρο φυτό με ανοιχτά κλαδιά σε σχήμα πυραμίδας και έντονο πράσινο φύλλωμα. Είναι δένδρο ταχείας ανάπτυξης, το οποίο συναντάμε συχνά σε μάντρες γιατί δημιουργεί πολύ πυκνό και ωραίο φράχτη. Φυτεύεται σε ηλιόλουστα σημεία, σε εδάφη με πολύ καλή αποστράγγιση. Μπορεί να φυτευτεί μόνο του σε ένα σημείο του κήπου (1 μέτρο απόσταση από την μάντρα) ή μαζί με άλλα (1 μέτρο απόσταση το ένα από το άλλο). Αντέχει στο κρύο μέχρι περίπου τους -20 βαθμούς Κελσίου, αλλά και στις παραθαλάσσιες περιοχές αφού αντέχει και τον δυνατό αέρα. Χρειάζεται αρκετό χώρο για να αναπτυχθεί και αντέχει στο βαθύ κλάδεμα. Το καλοκαίρι χρειάζεται καλό πότισμα για να αναπτυχθεί σωστά. Προσοχή: Δεν πρέπει να βρέχεται το λέϊλαντ παρά μόνο να ποτίζεται το χώμα του. Είναι αρκετά ευπαθή στους μύκητες γι’ αυτό τον λόγο χρειάζεται ράντισμα με ειδικό μυκητοκτόνο και στο φυτό αλλά και στο χώμα.

Λεμονοκυπάρισσο – Γκόλντ Κρέστ – Gold Crest

Το gold crest (γκόλντ κρέστ ή λεμονοκυπάρισσο) είναι ένα αειθαλές κωνοφόρο δένδρο , μέτριας ανάπτυξης με χρώμα χρυσοπράσινο και ευχάριστη μυρωδιά λεμονιού. Κατάγεται από την Β. Ευρώπη και είναι ένα από τα πιο διαδεδομένα φυτά για φράχτες. Για να αναπτυχθεί σωστά , χρειάζεται προστασία από τον άνεμο και τον παγετό. Φυτεύεται σε ηλιόλουστα σημεία και σε εδάδη με πολύ καλή αποστράγγιση. Θέλει μέτριο πότισμα και διαμορφώνεται με το κλάδεμα. Προσοχή ΔΕΝ πρέπει να βρέχεται το Gold Crest παρά μόνο να ποτίζεται το χώμα του. Όταν χρησιμοποιείται για φράχτης πρέπει να φυτεύεται στο 1 μέτρο από την μάντρα, όπως επίσης στο 1 μέτρο διαδοχικά το ένα από το άλλο. Μπορεί να φτάσει περίπου τα 5-10 μέτρα ύψος. Μπορεί να προσβληθεί εύκολα από ασθένειες που του δημιουργούν προβλήματα και χρειάζεται συχνά ψεκασμούς με ειδικά σκευάσματα. Είναι φυτό για εξωτερικούς χώρους αλλά μπορεί να αντέξει και σε εσωτερικούς (τον χειμώνα).

Κυπαρίσσι Αριζόνικα – Γλαυκό Κυπαρίσσι(cypress)

Αειθαλές κωνοφόρο δένδρο, κατάγεται από την Αριζόνα της Βόρειας Αμερικής, με γλαυκό χρώμα φυλλώματος , αρωματικό, ανήκει στην οικογένεια των Κυπαρισσοειδών Έχει ισχυρό κορμό με ερυθροκάστανο γλοιό,που ξεφλουδίζει. Έχει φύλλα λεπιοειδή και κώνους μοναχικούς,σφαιρικούς(διάμετρος 2,5cm)και γλαυκούς. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο την άνοιξη και αξιοποιεί όλα τα εδάφη,ακόμα και τα ξηρά,αμμώδη. Φυτεύεται μεμονωμένα,σε δενδροστοιχίες ή για ανεμοφράκτες σε αποστάσεις ανά 2-4 μέτρα με μετριο ρυθμο αναπτυξης και γλαυκο χρωμα φυλλωματος , αρωματικο. Αναπτυσσεται σε ολα τα εδαφη αντεχει ακομα και σε ξηρα , ανυδρα εδαφη αλλα οπως ολα τα κυπαρισια προτιμα τα πλουσια και στραγγερα. Ειναι αρκετα ανθεκτικο σε φυτευσεις διπλα σε θαλασσα , δυνατους ανεμους και σε περιοχες με ασβεστωδη εδαφη. Το πλεον καταλληλο φυτο για ανεμοφρακτες σε παραθαλασσιες περιοχες ,για μεγαλες μπορντουρες σε ξενοδοχεια και βιλλες και ψηλους οπτικοακουστικους φρακτες. Επισης φυτευεται και σε γλαστρες μπαλκονιου και ειναι καταλληλο φυτο για σχηματα καθως επιδεχεται ανετα κλαδεματα ολες τις περιοδους του χρονου.

Κυπαρίσσι ή Κυπάρισσος(Cupressus)

Γυμνόσπερμο, κωνοφόρο ,αειθαλές φυτό το κυπαρίσσι ανήκει στην οικογένεια των Κυπαρισσοειδών με 18 είδη που βρίσκονται στις περιοχές της Βορείου Αμερικής, στις χώρες της Μεσογείου και στη Δυτική Ασία. Τα περισσότερα είδη είναι δέντρα που φτάνουν σε ύψος τα 30 μέτρα και έχουν σχήμα οβελίσκου. Λίγα είναι τα θαμνώδη είδη που είναι αυτοφυή άγριων βραχωδών περιοχών με απλωμένα κλαδιά που δεν ξεπερνούν σε ύψος τα 7 μέτρα. Ο φλοιός του δέντρου χωρίζεται σε λωρίδες που αποχωρίζονται και πέφτουν τα φύλλα του είναι απλωτά βελονοειδή και σε μεγαλύτερη ηλικία αποκτούν λέπια. Οι κώνοι του κυπαρισσιού έχουν σχήμα σφαιρικό και φέρουν ζεύγη ξυλωδών λεπιών που βγαίνουν από τον άξονα του κάθε κώνου. Τα λέπια αυτά όταν γονιμοποιηθούν φέρουν αρκετά σπόρια που ωριμάζουν κάθε δεύτερο χρόνο. Ο κώνος ανοίγει 2 χρόνια αργότερα. Τα πιο γνωστά είδη κυπαρισσιού είναι : Κυπάρισσος η αειθαλής – (Cupressus sempervirens) Κυπάρισσος του Κασμίρ ( Cupressus cashmeriana). Κυπάρισσος η λεία (Cupressus glabra) Κυπάρισσος η μακρόκαρπη (Cupressus macrocarpa).

Πεύκο

Τα πεύκα είναι γυμνόσπερμα, αειθαλή, ρητινοφόρα κωνοφόρα δένδρα με 90 περίπου είδη ανά τον κόσμο, που ανήκουν στην οικογένεια των Πευκοειδών (Pinaceae). Ο φλοιός είναι παχύς και αυλακωτός, τα φύλλα βελονοειδή και φύονται κατά σπονδύλους ανά δύο, τρία ή πέντε, παραμένοντας στο πεύκο από 2 μέχρι 17 χρόνια. Στη βάση τους περιβάλλονται από ένα μεμβρανώδη κολεό και το χρώμα τους είναι ανοιχτό ως σκούρο πράσινο. Όλα τα βλαστικά μέρη του δέντρου διατρέχονται από αδενικά στοιχεία που έχουν την μορφή αγωγών παράγοντας ρητίνη και αιθέρια έλαια. Στη βάση κάθε μονοετούς βλαστού αναπτύσσονται αρσενικοί και θηλυκοί κώνοι. Είναι τα άνθη του πεύκου γνωστά με την ονομασία κουκουνάρια. Τα πεύκα αποτελούν πρόδρομα είδη στα δασικά οικοσυστήματα κι εγκαθίστανται σε ακραία περιβάλλοντα και σχηματίζουν φυτοκοινωνίες που διαμορφώνουν το περιβάλλον για τα επερχόμενα είδη. Π.χ. στην περιοχή της Αττικής τα πευκοδάση διαμορφώνουν το κατάλληλο περιβάλλον για τη φυσική εξέλιξη του οικοσυστήματος που θεωρητικά κυριαρχείται από δρυς (βελανιδιές). Είναι είδη που αγαπούν το φως, είναι ανθεκτικά στην ξηρασία και προτιμούν ασβεστολιθικά εδάφη. Περιγραφή Τα πεύκα είναι αειθαλή, ρετινωδή δέντρα και σπανια θάμνοι, με ύψος 3 με 80 μέτρα, με την πλειοψηφία των ειδών να έχουν ύψος 15 με 45 μέτρα. Τα χαμηλότερα είναι τα είδη Πεύκη η νάνα (Pinus pumila) και Πεύκη η κορυφόβια ή Πεύκη η κορυφήτης (Pinus culminicola), με ύψος μέχρι 3 μέτρα. Σε αντιδιαστολή, το ψηλότερο είναι η Πεύκη η βαριά ή πεύκη η βαρύξυλος (Pinus ponderosa), με ένα άτομο του είδος στο Όρεγκον να έχει ύψος 81,79 μέτρα, ενώ η Πεύκη η λαμπερτιανή μπορεί να ξεπεράσει σε ύψος τα 82 μέτρα.

Έλατο

Η Ελάτη (Abies) είναι γένος 48–55 ειδών αειθαλών κωνοφόρων στην οικογένεια Pinaceae. Βρίσκονται σε μεγάλο μέρος της Βόρειας και Κεντρικής Αμερικής, της Ευρώπης, της Ασίας και της Βόρειας Αφρικής, σε βουνά ποικίλων ειδών. Οι ελάτες σχετίζονται στενά με τους κέδρους (Cedrus)· Οι λεγόμενες ψευδοελάτες ανήκουν στο γένος Ψευδοτσούγκα. Είναι όλες δέντρα, που φθάνουν σε ύψος 10–80 m (30–260 ft) και διαμέτρους κορμού 0,5–4 m (2–12 ft) σε ώριμη ηλικία. Οι ελάτες μπορούν να διακριθούν από άλλα μέλη της οικογένειας των πεύκων από τα βελονοειδή τους φύλλα προσαρμοσμένα σε μικρά κλαδιά με μια βάση η οποία προσομοιάζει μια μικρή βεντούζα και από τους όρθιους κυλινδρικούς κώνους 5–25 cm (2–10 in) μήκους, που αποσυντίθενται όταν ωριμάσουν ώστε να απελευθερώσουν τους φτερωτούς καρπούς. Η ταυτοποίηση των ειδών βασίζεται στο μέγεθος και την κατανομή των φύλλων, το μέγεθος και το σχήμα των κώνων, και στο αν οι κλίμακες των φύλλων του μίσχου στους κώνους ειναι μακριά και εξέχουν, ή κοντά και κρυμμένα μέσα στον κώνο.

Γιουνίπερους – Juniperus η Άρκευθος

Κωνοφόρο γυμνόσπερμο φυτό η Άρκευθος (επιστ. ονομασία Juniperus)[1] είναι γένος που ανήκει στην τάξη των Πευκωδών και στην οικογένεια των Κυπαρισσοειδών με 60 είδη αρωματικών αειθαλών δέντρων ή θάμνων. Είναι γνωστός στην Ελλάδα και με τις ονομασίες γιουνίπερος και κέδρος. Οι Άρκευθοι έχουν δύο ειδών φύλλα, βελονοειδή και μυτερά και διατάσσονται ανά δύο ή τρία. Ορισμένα είδη έχουν μικρά φύλλα με λέπια. Το ξύλο τους υφίσταται εύκολα κατεργασία, ενώ είναι εξαιρετικά ανθεκτικό στους μύκητες και στις επιθέσεις των εντόμων. Χρησιμοποιείται στην επιπλοποιία και στην οικοδομική βιομηχανία. Από μερικά είδη βγαίνει έλαιο που χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία καθώς και στη φαρμακευτική. Οι αποξηραμένοι καρποί ορισμένων ειδών χρησιμοποιούνται στην Αυστρία και Γερμανία ως καρίκευμα στη μαγειρική. Πιστεύεται ότι η άρκευθος έχει αντισηπτικές, αντιμικροβιακές, αντιφλεγμονώδεις, αντιρρευματικές και στομαχικές ιδιότητες λόγω του πτητικού ελαίου που περιέχουν οι καρποί. Αυτό το έλαιο έχει τερπένια, ζάχαρη, πίσσα, τανίνες και ρητίνη. Επίσης περιέχει το φλαβονοειδές αμεντοφλαβόνη που φέρεται να δρα κατά ιών όπως ο ιός του έρπητα. Η ρητίνη θεωρείται ευεργετική για το δέρμα ως μέσο κατά της ψωρίασης. Χρησιμοποιήθηκε κατά μολύνσεων, κατά της χρόνιας αρθρίτιδας, της κατακράτησης υγρών, μερικών νεφροπαθειών, της καούρας και της δυσπεψίας. Η άρκευθος είναι ένα ισχυρό διουρητικό γι΄ αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά ουρικών μολύνσεων. Στην αρχαιότητα οι Έλληνες κατανάλωναν τους καρπούς της αρκεύθου γιατί πίστευαν ότι μπορούν να αυξήσουν τη φυσική δύναμη. Το είδος Άρκευθος η σινική (Juniperus chinensis) χρησιμοποιείται ευρέως ως καλλωπιστικό και είναι ένα από τα δημοφιλέστερα είδη για την τεχνική μπονσάι.
Twitter Facebook Pinterest LinkedIn
PrevΚαλλωπιστικοί θάμνοι

Καλλωπιστικοί θάμνοι

July 3, 2020

Φυλλοβόλα δένδρα

July 4, 2020
NextΦυλλοβόλα δένδρα

Σχετικά

Βολβ. - Κονδυλ.- Ριζωμ.Εξωτερικού Χώρου

Βολβώδη – Κονδυλώδη – Ριζωματώδη

Βολβ. - Κονδυλ.- Ριζωμ.Εξωτερικού Χώρου

Nτάλια (Dahlia)

Εξωτερικού ΧώρουΕποχιακά φυτά

Εποχιακά φυτά

Κατηγορίες
  • Εσωτερικού Χώρου
    • Αναρριχώμενα καλλωπιστικά
    • Τοξοειδή καλλωπιστικά
    • Θαμνώδη καλλωπιστικά
    • Όρθια καλλωπιστικά
    • Κρεμοκλαδή καλλωπιστικά
    • Ροδακοειδή καλλωπιστικά
  • Εξωτερικού Χώρου
    • Αναρριχώμενα φυτά
    • Aρωματικά φυτά
    • Βολβώδη – Κονδυλ. – Ριζωμ.
    • Εποχιακά φυτά
    • Καλλωπιστικoί θάμνοι
      • Φυλλοβόλοι Θάμνοι
    • Καλλωπιστικά δένδρα
      • Φυλλοβόλα δένδρα
      • Κωνοφόρα δένδρα
    • Ποώδη φυτά
  • Οπωροφόρα
    • Εμπύρηνοι καρποί
    • Εσπεριδοειδή
    • Μουροειδή
    • Σαρκώδη Φρούτα
    • Τροπικά φρούτα
  • Λαχανικά
    • Ιδιότητες – Εισαγωγικά
    • Καρποφόρα-Φρουτώδη
      • Ντομάτα
      • Πιπεριά
      • Μελιτζάνα
      • Αγγουριά
    • Βολβοί – Ανώριμες ταξιανθίες
    • Φυλλώδη
    • Στελεχώδη – Κονδυλώδη
    • Ριζωματώδη
  • Προβλήματα φυτών
    • ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΦΥΤΩΝ
      • ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΦΥΤΩΝ Γενικά
      • Ασθένειες Λαχανικών
      • Ασθένειες καλλωπιστικών φυτών
      • Ασθένειες Πηρινόκαρπων Φυτών
      • Ασθένειες Μηλοειδών Φυτών
      • Ασθένειες Εσπεριδοειδών Φυτών
    • Εχθροί
      • Κυριώτεροι Εχθροί Φυτών
      • Κυριώτεροι Εχθροί Λαχανικών
      • Εχθροί δημοφιλών λαχανικών.
      • Εχθροί Καλλωπιστικών φυτών
      • Εχθροί Πηρινόκαρπων
      • Εχθροί Μηλοειδών
      • Εχθροί εσπεριδοειδών
    • ΤΡΟΦΟΠΕΝΙΑ ΦΥΤΩΝ
      • Τροφοπενία Γενικά
      • Τροφοπενία Λαχανικών
      • Τροφοπενία Καλλωπιστικών
      • Τροφοπενία Πυρινικαρπων
      • Τροφοπενία Εσπεριδοειδών
      • Τροφοπενία Μηλοειδών

Copyright © 2020 Φυτώριο Χρήσττος  Γιαντσάκης   Giantsakis Plants. All Rights Reserved

Χρησιμοποιούμε cookies στον ιστότοπό μας για να σας προσφέρουμε την πιο σχετική εμπειρία, θυμόμαστε τις προτιμήσεις σας και τις επανειλημμένες επισκέψεις. Κάνοντας κλικ στο "Αποδοχή", αποδέχεστε τη χρήση ΟΛΩΝ των cookies. Ωστόσο, μπορείτε να επισκεφθείτε τις Ρυθμίσεις cookie για να δώσετε μια ελεγχόμενη συγκατάθεση.
Ρυθμίσεις cookiesΑΠΟΔΟΧΗ
Πολιτική απορρήτου και cookie

Επισκόπηση απορρήτου

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας ενώ περιηγείστε στον ιστότοπο. Από αυτά τα cookies, τα cookies που κατηγοριοποιούνται ως απαραίτητα αποθηκεύονται στο πρόγραμμα περιήγησής σας καθώς είναι απαραίτητα για την λειτουργία των βασικών λειτουργιών του ιστότοπου. Χρησιμοποιούμε επίσης cookies από αξιόπιστους τρίτους ιστοτόπους που μας βοηθούν να αναλύσουμε και να κατανοήσουμε πώς χρησιμοποιείτε αυτόν τον ιστότοπο. Αυτά τα cookies θα αποθηκεύονται στο πρόγραμμα περιήγησής σας μόνο με την ΑΠΟΔΟΧΗ σας. Έχετε επίσης τη δυνατότητα να εξαιρεθείτε από αυτά τα cookies. Ωστόσο, η εξαίρεση ορισμένων από αυτά τα cookies μπορεί να επηρεάσει την εμπειρία περιήγησής σας.
Απαραίτητα cookies
Πάντα ενεργοποιημένο

Τα απαραίτητα cookies είναι απολύτως απαραίτητα για την σωστή λειτουργία του ιστότοπου. Αυτή η κατηγορία περιλαμβάνει μόνο cookies που εξασφαλίζουν βασικές λειτουργίες και χαρακτηριστικά ασφαλείας του ιστότοπου. Αυτά τα cookies δεν αποθηκεύουν προσωπικές πληροφορίες.

Μη απαραίτητα cookies

Τα cookies που ενδέχεται να μην είναι ιδιαίτερα απαραίτητα για την λειτουργία του ιστότοπου και χρησιμοποιούνται ειδικά για τη συλλογή προσωπικών δεδομένων χρηστών μέσω αναλυτικών στοιχείων, διαφημίσεων ή άλλων ενσωματωμένων περιεχομένων ορίζονται ως μη απαραίτητα cookies. Είναι υποχρεωτικό να εξασφαλιστεί η συγκατάθεση του χρήστη πριν από την εκτέλεση αυτών των cookies στον ιστότοπό σας